|
Αρ. Πρωτ. 299
|
Αθήνα 7/11/2017
Προς
Τους Συλλόγους
Εκπαιδευτικών Π.Ε.
|
Θέμα: Για τη φασιστική
επίθεση κατά του μικρού Αμίρ και της οικογένειάς του
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καταδικάζει την
απαράδεκτη επίθεση που δέχτηκαν στο
σπίτι τους ο μικρός Αμίρ (μαθητής του 6ου Δημοτικού Σχολείου Δάφνης) και η οικογένειά
του, με πέτρες και μπουκάλια από θρασύδειλους φασίστες. Η ρατσιστική και
φασιστική επίθεση γίνεται ακόμα πιο αποτρόπαιη καθώς πρόκειται για μια
οικογένεια που αποκόπηκε, με αποτέλεσμα η μητέρα και τα παιδιά να ζουν στην
Ελλάδα μακριά από τον πατέρα τους που βρίσκεται στη Γερμανία.
Την
οικογένεια αυτή, των μεταναστών από το Αφγανιστάν, όπως και των προσφύγων που είναι
θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων που τους ξερίζωσαν από τις πατρίδες
τους, στοχοποιεί η ρατσιστική και φασιστική ιδεολογία επιδιώκοντας να τις
τρομοκρατήσει. Παράλληλα προσπαθεί να κάμψει την αλληλεγγύη των εργαζόμενων και
του λαού απέναντι στους πρόσφυγες και μετανάστες.
Ο
μικρός Αμίρ, όπως κυνηγημένος έφυγε από την πατρίδα του για να ξεφύγει από την απόλυτη
φτώχεια που απειλούσε τη ζωή του, έτσι τώρα υποχρεώνεται ξανά σε φυγή εξαιτίας
της φασιστικής επίθεσης που δέχτηκε ο ίδιος και η οικογένειά του στο σπίτι τους.
Ο Αμίρ και κάθε προσφυγόπουλο και μεταναστόπουλο, έχει
τη στήριξη όλων των εκπαιδευτικών που καθημερινά δίνουν στο δημόσιο σχολείο
μάχη ενάντια στο ρατσισμό και τα κηρύγματα μίσους του φασισμού και των
εκφραστών του. Όλη η εκπαιδευτική κοινότητα θα σταθεί εμπόδιο στη ρατσιστική
και φασιστική ιδεολογία και πρακτική, θα προστατεύσει τα παιδιά όλου του
κόσμου, διευκολύνοντας την ισότιμη πρόσβασή τους σε όλα τα αγαθά της
εκπαίδευσης και του δημόσιου σχολείου.
Για το σκηνικό έντασης και
οξύτητας που έχει διαμορφωθεί, μεγάλη ευθύνη έχει η κυβέρνηση, που δε δίστασε
να εκμεταλλευτεί με τον πιο άθλιο, μικροπολιτικό τρόπο το ζήτημα που, κακώς,
δημιουργήθηκε με αφορμή την επιλογή σημαιοφόρου για την επέτειο της 28ης
Οκτωβρίου, προσφέροντας έδαφος στα θρασύδειλα φασιστοειδή ώστε να «αναπτύξουν
δράση».
Θύματα επίθεσης κατασυκοφάντησης
υπήρξαν και οι εκπαιδευτικοί του 6ου Δημοτικού Σχολείου Δάφνης οι
οποίοι στοχοποιήθηκαν, από κάποια Μ.Μ.Ε. και (εμμέσως πλην σαφώς) από το
Υπουργείο Παιδείας και τον ίδιο τον πρωθυπουργό ως «ύποπτοι» ρατσιστικής
συμπεριφοράς. "Καταδικάστηκαν", χωρίς κανένα εις βάρος τους στοιχείο,
δίχως καμία σύννομη διαδικασία και δίχως το δικαίωμα να υπερασπιστούν τη θέση
τους, με ανυπόστατες κατηγορίες, οι άνθρωποι που δίνουν την ψυχή τους για όλους
τους μαθητές τους (ανεξαρτήτως εθνικότητας, φυλής, θρησκείας) εγκαταλειμμένοι
από την πολιτεία, για να εμφανίσει η κυβέρνηση ένα ανθρωπιστικό προσωπείο ως
αντιστάθμισμα στην ανάλγητη πολιτική
της.
Η στόχευση της κυβέρνησης είναι
ξεκάθαρη. Αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης από τις επιθέσεις της πολιτικής
της (που με θράσος οι Υπουργοί της ομολογούν στη Βουλή) εναντίον των πολιτών.
Σ’ αυτόν τον θλιβερό κατήφορο θυσιάζεται και η τιμή των λειτουργών της
εκπαίδευσης και η ζωή των προσφύγων, στην υπεράσπιση των οποίων, υποκριτικά,
ομνύει.
Η
κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει άμεσα τα επικίνδυνα παιχνίδια. Οφείλει να λάβει
άμεσα όλα τα μέτρα, που θα έπρεπε να έχει ήδη λάβει, ώστε να εξασφαλιστεί η ένταξη
των παιδιών των προσφύγων και των μεταναστών στο δημόσιο σχολείο. Να προσλάβει
τους απαραίτητους εκπαιδευτικούς ώστε να λειτουργήσουν οι τάξεις υποδοχής, να
εξασφαλίσει την απαραίτητη χρηματοδότηση και τις υποδομές για τη λειτουργία των
σχολείων. Αν συνεχίσει να μην το κάνει ενθαρρύνει τις «οργισμένες αντιδράσεις»
των φασιστοειδών. Οφείλει, επίσης, να σταματήσει την επένδυση στο ψεύδος και να
σταματήσει κάθε διαδικασία που αμαυρώνει το ήθος και την προσφορά των
εκπαιδευτικών του 6ου Δημοτικού Σχολείου Δάφνης και, στα πρόσωπά
τους, όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας.
